Miękińskie Bagna

Panorama Miękini

Wśród miękińskich bagien  forma ochrony przyrody w postaci ścisłego rezerwatu chroniąca Ols porzeczkowy i fragmenty lasu łęgowego

Jest to większy teren cenny przyrodniczo leśno-łąkowy. Obejmuje kompleks bagiennych łąk i lasów przylegający do zachodnich rubieży Miękini.

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie bagiennego obniżenia z bogatą awifauną lęgową.
Większą część rezerwatu obejmuje obszar silnie podmokłych łąk i pastwisk (tak zwane „Zielone Łąki”) poprzecinany siecią kanałów. Dominują tu szuwary wielkoturzycowe Magnocaricion, łąki wilgotne ze zw. Calthion palustris, szuwar trzcinowy Phragmitetum australis oraz łąki zmiennowilgotne Molinion caeruleae.

W części północno-wschodniej leży duży masyw bagiennych lasów olszowych
(na części tego obszaru istnieje rezerwat przyrody „Zabór” – 33 ha); mniejsze kępy podobnych lasów znajdują się także we wschodniej i południowej części rezerwatu. Przeważają tu olsy porzeczkowe Ribo nigri-Alnetum oraz łęgi jesionowo-
olszowe Fraxino-Alnetum.

Osobliwości florystyczne: goździk pyszny, kruszczyk błotny, mieczyk da-
chówkowaty. Osobliwości faunistyczne: bekas, bielik, bocian czarny, gęgawa, kro-
piatka, łabędź krzykliwy, muchołówka białoszyja, podróżniczek, samotnik, trzmielojad, żuraw.

Źródło „Łęgi Odrzańskie. Dziedzictwo przyrodnicze Doliny rzeki Odry”; G. Bobrowicz, K. Konieczny; Fundacja EduSilesia, Lubiąż 2018