Nabrzeże Głogowskiej twierdzy wyposażonej w dalby i pływające pomosty. Marina z budynkiem bosmanatu w którym mieści się bar serwujący rybkę i

Marina Głogów

Historia miasta to historia Twierdzy

Głogów to jedno z najstarszych miast Polski. Dawny słowiański gród Dziadoszan założony nad Odrą z którą jest nierozerwalnie związany do dziś, a potem gród Mieszka I, a od czasów Bolesława Krzywoustego znany jest w historii Polski z bohaterskiej „Obrony Głogowa” w 1109r. Prawa miejskie uzyskał w 1253r. O roli Głogowa niech świadczy przełomowy fakt w mennictwie polski – na wybitym groszu głogowskim po raz pierwszy pojawiła się data zapisana cyframi arabskimi. Historia opisana w Kronice Odrzańskiej nr 2 przez Arkadiusza Mułę w opracowaniu Mennictwo nad Odrą

Podczas Wojny Trzydziestoletniej stał się twierdzą (od 1630r.), bronioną i zdobywaną w kolejnych wiekach przez Austriaków, Szwedów, Prusaków, Francuzów i Rosjan. O roli Głogowa niech świadczy
Od 1740r. Głogów znajdował się w Królestwie Pruskim, a następnie od 1871r. w granicach Cesarstwa Niemieckiego. Intensywniejszy rozwój miasta nastąpił dopiero po likwidacji twierdzy w 1902r.
Niestety, pod koniec II wojny światowej, miasto zostało zniszczone w 95%.
Ponad 1000-letni Głogów, zamieszkiwany obecnie przez 68 000 osób, zaczął ponownie się rozwijać po odkryciu w 1957r. w okolicach miasta rud miedzi, powstaniu w jego pobliżu kopalń oraz Huty Miedzi “Głogów”, jednej z największych hut miedzi w Europie. Wokół ruin zburzonego centrum szybko powstawały osiedla mieszkaniowe dla górników i hutników.
Głogów wytrwale odtwarza ślady swej historii. Przywrócono do dawnej świetności Zamek Książąt Głogowskich w którym obecnie mieści się Muzeum Ziemi Głogowskiej , trwają prace nad odbudową zabytkowego kościoła kolegiackiego, odbudowano ratusz – dawną i obecną siedzibę władz miejskich. Zrekonstruowaną wieżę ratusza, będącą symbolem przemian w mieście, otaczają nowoczesne domy, wybudowane przy historycznych ulicach dawnego Głogowa wraz z zabezpieczonymi oszklonym pawilonem, udostępnionych do zwiedzania.
Budowę nowoczesnych kamienic na planie tych ulic rozpoczęto w latach 80-tych XX w. Powstawanie Nowego/Starego Miasta w Głogowie, łączącego wielowiekową historię ze współczesnością, trwa do dziś i jest unikalnym przedsięwzięciem w Polsce.

Miejska Trasa Turystyczna Głogowa

Miejska Trasa Turystyczna to oznaczony pieszy szlak, dzięki któremu poznać można najważniejsze zabytki miejskie. Przy każdym obiekcie znajdują się tablice z informacjami w trzech językach. Ponadto można zadzwonić i usłyszeć nagranie lektora opowiadające o każdym miejscu. Samo przejście spokojnym tempem zajmuje ok. 2 godzin, jednak chcąc zwiedzić poszczególne zabytki, należy przeznaczyć na to ok. 6 godzin. Część obiektów jest czynna tylko podczas wydarzeń i imprez. Można też zwiedzać Głogów z przewodnikiem obsługujących grupy turystów skupionych wokół Centrum Informacji Turystycznej mieszczące się na Starówce w budynku Bloku Koszarowego przy ulicy Koszarowej 1.

Co zobaczysz podczas rejsu Szlakiem Odry ?

Wiele ciekawostek o historii Głogowa jaki i ziem nadodrzańskich oraz Europy  zawartych jest w nabrzeżu. Pozostałości po dawnych budowlach, rozbitych pociskach elementach obronnej infrastruktury można zobaczyć jedynie z pokładu statku pasażerskiego kursującego podczas godzinnego rejsu. Dowiemy się o roli Odry w życiu miasta, od czasu założenia grodu do dnia dzisiejszego. Więcej dowiecie się z opracowania Magdaleny Świderskiej  Kronice Odrzańskiej nr 2 którą cytujemy:

Gród piastowski w Głogowie zbudowany został w miejscu z natury obronnym: na wyspie, którą od południa opływała Odra, natomiast od północy jej niewielkie odnogi oraz Barycz. Jego usytuowanie miało ważne znaczenie strategiczne. Pod Głogowem zbiegały się szlaki handlowe prowadzące z zachodu, południa i południowego wschodu w kierunku Poznania – stolicy państwa piastowskiego. Przez Głogów prowadził szlak komunikacyjny łączący Poznań z głównymi ośrodkami komunikacyjnymi Niemiec. W okolicy głogowskiego grodu znajdowały się dogodne do przeprawy brody przez Odrę i Barycz. We wczesnym średniowieczu rzeki te płynęły Pradoliną Barucko-Głogowską przez około 30 km równolegle do siebie, w odległości 12 km, i łączyły się dopiero w Głogowie. Mokradła i bagna pradoliny utrudniały przeprawy wodne, zarówno kupcom jak i wyprawom wojennym idącym w głąb nowo powstałego państwa polskiego. Głogów wraz z Bytomiem Odrzańskim i Krosnem broniąc brodów stanowił najważniejszą linię grodów na drodze do Poznania1